Winnaars – Foto Hans Mooren
placeholder-600x600

Winnaars van de PoëzieRevue

Herdenking Februaristaking 1941 van 2017

1e prijs

 

KATJA
Mijn naam is Katja en mijn gedicht heet:

DONKERSTE DAG

De donkerste dag in februari kwam de straat tot leven kinderen huilden
ouders schreeuwden honden blaften

met op de achtergrond
het gemarcheer van soldaten
dat verschrikkelijke gestamp
velen schrokken en verstijfden
anderen hielden stand en waren sterk
ons verzet hield stand en was sterk
het was een dag dat het licht overwon maar het duister claimde de volgende dag en de dag die daarop volgde

2e prijs

Shuendra Davids

Mijn naam is Shuendra en mijn gedicht heet:

DIEFSTAL

Gestolen! Het leven is gestolen! Ik was te blind om het te zien. Het speelde met mij
alsof ik blind was.

Gestolen! Het leven is gestolen!
Ik dacht dat er nog hoop was.
Het is meegenomen.
Ik was machteloos, ik weet niet door wie

Verliefd op het leven
Ja, dat was ik
Verliefd, en onverdragelijk verliefd ook. Maar het is gestolen! Gestolen!
En er is mee gespeeld, als speelgoed.

Heb geen liefde meer
Het leven is gestolen! Gewoon gestolen!

3e prijs

 Martijn Ronk

Ik heet Martijn en mijn gedicht heet: LICHT MAAR DUISTER

Vlammen van gedachten
Vlammen met betekenissen
Van de tijd met liefde van iedereen
Gedachten die langzaam doven
Als ze niet door liefde onderhouden worden
De wereld is verduisterd door het licht van geweren Licht is ver weg voor mij
Zon is aan het doven
De wereld is verlicht zonder zon
Vlammen van gedachten

 

Eervolle vermeldingen

Ellen Beishuizen

Ik heet Ellen en mijn gedicht heet: SPINRAG

Ik herinner me
dat ik voor het eerst met mijn ouders
naar de kermis ging
Blijheid maakte in mijn hart een sprongetje
Het was net of ik zweefde van het ene kraampje naar het andere

Ik herinner me
Dat ik met een vriendin zo hard moest lachen dat we bijna niet meer bij kwamen
Dat mijn buik trilde als een voorbij rijdende trein Mijn dag kon toen niet meer stuk

Ik herinner me
Dat mijn lieve broertje bij ons weg werd getrokken Verdriet kriebelde in mijn keel alsof er een horde mieren wegvluchtte
Ik wist niet waar hij naar toe ging, maar ik
wilde dat hij terug kwam

Ik herinner me
De reis hier naar toe in een trein dichtgepropt
met mensen alsof we dieren waren
Ik voelde verlammende angst, een brandende woede door mijn buik jagen
Het voelde alsof mijn leven en dat van mijn familie aan een draadje van spinrag hing

 

WIETSKE

Ik heet Wietske en mijn gedicht heet:

VRAGEN

De sterkte in mij is als een razende storm Een stem, dat is wat ik nodig heb

Oorlog is als een zwarte vlek die zich langzaam verspreidt Een stem, dat is wat ik nodig heb

Vrede is een gum dat alles wegvaagt

Hoelang gaat dit duren?
Vrede is als gum dat alles wegvaagt Mag ik dit nog meemaken?

Hoelang gaat dit duren?
De sterkte in mij is als een razende storm Heeft die storm wel zin?

 

Jeremy Redjopawid

Mijn naam is Jeremy en mijn gedicht heet

ROZE

Au, au
Stop, stop, stop ermee!
Die lijdende stam
de vogel gaat door
onwetend
trrr! trrr!
tok, tok, tok!
Ik geef je appels, eikels, peren alles!
Wat je wilt, maar stop!
de vogel stopt en kijkt naar de stam hij glimlacht, breed
van vrede, rust, vriendschap
de specht maakt een nest

witte rozen
dankzij zijn verzet
en spechts medeleven was hun wereld rozekleurig

 

ISAAC

Ik heet Isaac en mijn gedicht heet:

Ik bouw, ik metsel, ik plaats Alles wat ik zie zijn bakstenen die ik vast metsel

Staken, dat woord is gevaarlijk,
toch doe ik er aan mee,
nadat mijn Joodse vrienden uit hun huis zijn gesleurd

De boosheid in mijn buik is als een baksteen die bijna in je gezicht gaat klappen

Staken, dat woord is gevaarlijk,
toch doe ik er aan mee,
nadat mijn Joodse vrienden uit hun huis zijn gesleurd

Oorlog is als een baksteen die in je gezicht slaat Veel pijn en verdriet maar je kunt er weinig aan doen Alles waar ik aan kan denken is wat als…
Maar ik moet het doen

Vrede is als je een huis af hebt en er blije mensen in gaan wonen of ze Joods zijn of niet

Oorlog is als een baksteen die in je gezicht slaat Veel pijn en verdriet maar je kunt er weinig aan doen Vrede is als je een huis af hebt en er blije mensen
in gaan wonen of het nou Joden zijn of niet

Ik bouw, ik metsel, ik plaats

* Inspiratiebron: De Dokwerker

Deel dit via

Contact

       Comité Herdenking Februaristaking 1941

Ridderspoorweg 66

1032 LL Amsterdam

tel: 020 – 5287129

info@februaristaking.nl