André van Duin Foto: Hans Mooren
AndrevanDuin-Portret

Gedichten uitgesproken door André van Duin

Herdenking Februaristaking 1941 van 2018

“Ik hoop dat het nooit meer oorlog wordt…”

André van Duin

 

“Ik hoop dat het nooit meer oorlog wordt…”

Ik hoor het mijn vader nog zeggen

Want hoewel ik het zelf niet heb meegemaakt

Wist hij mij haarfijn uit te leggen…

Hoe het zo vreselijk mis kon gaan.

En wat er in die jaren gebeurde.

Hoe die gek, daar in Duitsland was opgestaan

En met zijn aanhang heel Europa in stukken scheurde

 

We mogen het nooit vergeten,

alles wat hier is ‘ist passiert…’

Onze zo fel bevochten vrijheid,

moet daarom blijvend worden herdacht en gevierd

Want we leven nu wel in een vrij land,

Maar als ik zo door het nieuws heen blader,

Denk ik weer vaak terug, aan de woorden…

Die ik hoorde van m’n vader

 

“Ik hoop dat het nóóit meer oorlog wordt…”

De toekomst zal ons het leren

We hebben niet alles in eigen hand

Maar we moeten het wèl, proberen

Want stel… dat het toen was misgegaan

En de nazi’s niet waren gebroken…

Dan had ons Nederland… niet meer bestaan

En had ik hier waarschijnlijk… Duits gesproken

 

Verzet begint niet met grote woorden

Remco Campert

 

Verzet begint niet met grote woorden

maar met kleine daden

zoals storm met zacht geritsel in de tuin

of de kat die de kolder in zijn kop krijgt

zoals brede rivieren

met een kleine bron

verscholen in het woud

zoals een vuurzee

met dezelfde lucifer

die een sigaret aansteekt

zoals liefde met een blik

een aanraking iets dat je opvalt in een stem

jezelf een vraag stellen

daarmee begint verzet

en dan die vraag aan een ander stellen

 

Knoop in de rails

André van Duin

 

Amsterdam 25 februari 1941, het was toen net zo koud als nu.

De temperatuur lag rond het vriespunt,

er stond een zwakke noord westen wind, het was droog, en de zon scheen.

 

Wat dat betreft was het dus eigenlijk net zo’n dag als vandaag…

met één verschil… de tram reed niet!

Eigenaardig want de tram reed altijd.

Er werd dus flink gemopperd bij de haltes, de een moest naar z’n werk,

de andere naar school, waar bleef die tram?

 

‘Vast weer een maatregel van de moffen’ riep iemand,

 

Plots kwam een man aangefietst, met een stapeltje pamfletten onder zijn arm.

Er wordt gestaakt! er wordt gestaakt!! riep hij luidkeels,

het is begonnen bij de tramremise…. Er zit een knoop in de rails!

 

Door die knoop in de rails

en een haastige strooibiljet

werd die knoop al snel een kluwen

en een landelijk verzet.

 

Maar de staking werd gebroken

door de Duitse heerschappij.

Negen doden, 24 zwaargewonden

en daar bleef het niet bij.

 

Maar het verzet was niet gebroken

en ondergronds zette men door.

Want een vrij volk en vaderland

daar geef je alles voor.

 

Het is nu weer 25 februari.

En het is net zo koud als toen

Het is een dag om te herdenken,

en dat moeten we altijd blijven doen.

Deel dit via

Contact

       Comité Herdenking Februaristaking 1941

Ridderspoorweg 66

1032 LL Amsterdam

tel: 020 – 5287129

info@februaristaking.nl