Tekst Dionne Verwey herdenking Februaristaking 25 feb

Goedemiddag, mijn naam is Dionne Verwey, actrice, theatermaker.

Een aantal jaar geleden heb ik een voorstelling gemaakt over Anton de Kom, over de Tweede Wereldoorlog in de Oost en in de West.

Uit Anton’s leven en werk haal ik mijn hoop en inspiratie om de geschiedenis te vertellen en de drive om een mooie toekomst op te bouwen samen met mijn peers met roots in Cu, Su en de Molukken. In deze sfeer – als nazaten van verzetsstrijder – lees ik twee gedichten voor van mensen wiens roots liggen in de West en in de Oost.

Gershwin Bonevacia (Curaçaoënaar in NL)

Ik ben mijn eigen krijgsgevangene

Verzin mijn eigen beulen, wek ze tot leven

Stel vervolgens de executie uit

Ik ben als opstandeling geboren

Pamfletten uitdelend met tekst over dochters zonder vaders

die ik mezelf vervolgens ontzeg

Ik vertel iedereen in verzet te komen behalve mezelf

Want hoe kun je vechten tegen leegte?

Toch leer ik dat het gaat om de keuzes die je maakt

en vervolgens op de muren kalkt,

van de daken schreeuwt of stiekem doorgeeft aan je buurman

die ook een strijd voert.

Want uiteindelijk is iedereen op weg naar een overwinning en lijden we allemaal verlies.

Zijn onze hoofden privé-martelkamers geworden.

Lopen we allemaal dwalend rond in de mist

Glimlachend om niet betrapt te worden

Schietend op alles dat beweegt uit angst om te missen

en daarom missen we.

Daarom weiger ik nog te spreken in agressieve codetaal

mijn bestemming al verhuld

want uiteindelijk moeten we allemaal naar het licht

Uiteindelijk is overgave de overwinning

de witte vlag geheven.

Esmay Usmany ( Nederlander met ouders uit de Molukken) 

Verhalen

Tussen streken en penselen

als een spiegel van de tijd

daagt deze plek je uit opnieuw te kijken

naar dat wat was en wie we zijn

Hier is ruimte voor verhalen

voor de ja en voor de maar

want er zijn zoveel manieren

om te kijken en te luisteren naar

Verborgen verhalen

grootste idealen

geen toekomst zonder te weten

waar we vandaan

hoe en waarom

want als je stenen uit het verleden laat liggen

weet je ook niet hoe alles begon

Er schuilen verhalen in kleuren

in de stilte tussen zinnen door

als je goed kijkt door haar lagen

weerkaatst de echo van het verleden door

Verbinding door te leren kijken

naar wat ons roert en wat ons raakt

buiten lijnen durven kleuren

is wat ons zoveel rijker maakt

Laat het heden voor zich spreken

als een inkijk in het verleden

en een leerboek voor het heden

Wij zijn een optelsom van lessen

in de stappen die we zetten

het zijn stukjes van onszelf

die we overal achter laten

In de keuzes die we maken

onze woorden

onze zinnen

onze kijk op dingen

In de kleuren die ons raken

en de lijnen die ons maken

als erfgenamen van een geschiedenis

Wij zijn de verhalenvertellers voor een volgende generatie

een stukje van een groter geheel

als dromers, doeners, denkers