Februaristaking

Babs Gons

we dromen er allemaal van

dat er anderen voor ons opstaan

wanneer we het nodig hebben

dat er anderen voor ons opkomen

In onze naam zullen strijden

als wij het niet meer alleen,

niet sterk genoeg zijn

we dromen er allemaal van

dat ze aan onze zijde verschijnen

we handen in onze rug voelen

op die momenten dat we

onder vuur liggen

we ons gedragen weten

als we zelf de kracht niet meer bezitten

als we geen stem meer hebben

in onze strijd om

net zo mens te mogen zijn

als andere mensen

we hopen dat

als de stilte weer neerdaalt

in de straten

in onze harten en polsen

de rust in onze huizen

nadat de laatste slag is weggestorven

de laatste schreeuw,

het laatste verweer

de verhalen worden verzameld

om naverteld te worden

het zijn deze stenen, straten

die ons eraan herinneren

dat we nooit achterover mogen leunen

nooit weg mogen kijken

wanneer we nodig zijn

we geroepen worden

verzet heeft altijd zin

ook als het licht gedoofd is

ook als de stilte oorverdovend is

als je goed luistert hoor je

hier een lofzang

een eerbetoon,

een ode

aan een ieder

die opstond

het werk neerlegde

de straat opging

de stem liet gelden

om te staan

voor elkaar

we dromen er allemaal van

handen in onze rug te voelen

op die momenten dat we

het nodig hebben

ons gedragen weten

in onze strijd