Gedicht Marjolijn van Heemstra – 25 februari 2025

Verzet is het wonder van iemand die weigert

mee te bewegen met de slinger van haat,

begrijpt dat het grootste verhaal uiteindelijk

de liefde is en dus het opstaan voor elkaar.

Een massa wonderen in optocht kan achteraf

zo simpel lijken: een samenkomst van mensen

die doen wat nodig is. De terugblik strijkt glad

wat dit voor elk afzonderlijk lichaam heeft betekent:

staken en misschien wel sterven, niet wetend

of de tijd je ooit gelijk zal geven. De risico’s van liefde

zonder garantie op triomf. Hun weigering een schijnsel

in de koplamp van geweld, zacht geflakker

van wat de mens de moeite waard maakt.

Het is moeilijk in te beelden (staken en misschien

wel sterven) hoewel langzaamaan steeds minder

moeilijk. Er is licht dat verblindt en licht dat verbindt

en als de schijnwerpers blazen is het noodzaak

de ogen gevoelig te maken voor gradaties,

te navigeren op de wonderen die door de tijd

heen glimmen, in hun daad de glans te zien,

waar nodig op te staan.