Benjamin Fro – 25 februari 2024

Mijn stem zal vandaag wellicht kraken onder het gewicht van de geschiedenis die hier aan mijn voeten ligt. Mijn woorden zijn gewikt en gewogen, toch is het naïef te pogen om met woorden recht te doen aan wat hier is gebeurd

Maar dit is een ode aan mensen die zich verzetten

Aan de stakers, aan de krakers, aan de makers van pamfletten

Aan de mens die het fascisme de voortgang wil beletten

Aan de mensen die blokkeren, protesteren en bezetten

Die beseffen dat verleden ons betekenissen geeft

Dat geschiedenis dus niet iets is wat vroeger is geweest

Eerder iets wat in het hier en nu zijn doorwerkingen heeft

En dat wat soms al koud en dood leek, nog rondwaart als een geest

En dat eigenlijk niet dood is, maar leeft, en een spook is

Want al zien we nog geen vlam, we weten heus wel dat er rook is

We horen de sirene maar vergeten dat er nood is

En als je echt van niets wil weten kun je zeggen dat het woke is

Maar ik weet niks van woke ik ben waakzaam

Omdat zelfs als snode plannen even op de lange baan gaan

Ze nog steeds gevaarlijk zijn, en nog altijd ergens klaarstaan

Ik ben Joods dus dit zijn dingen die mij ook persoonlijk aangaan

Mijn hele jeugd speelde zich af in deze wijk

En ik ben nog steeds op zoek naar iets wat op herkenning lijkt

Op zoek naar iets wat ik kan zijn, op zoek naar een identiteit

Vind ik trots en vind ik schaamte, vind ik alles tegelijk

Het zou naïef zijn om te zeggen dat fascisme niet meer leeft

We zeggen dat het terug is, van nooit echt weggeweest

Want er worden nog steeds genocides gepleegd

Verdrinken “ongewenste” mensen in de Middellandse Zee

En is vernietiging uitbesteed aan de landen daaromheen, ontmenselijking en fascisme, hebben zeker iets gemeen

Je voelt de pijn pas na een tijdje, dus niet al meteen

Ze zijn als capsaïcine, alsof je pepertjes eet

Want bij de allereerste happen die je neemt is het heet

Maar mensen doen of het normaal is en ze leven ermee

Al zeg je hey, dit is vreemd! mensen geven niet mee

Dus begin jij ook te wennen aan het hele idee

En vergeet je te streven naar een beter systeem

Want verschil is alleen, en dat moet u wel weten

Dat wat er opgebouwd wordt geen tolerantie mag heten

Omdat het eigenlijk een ongevoeligheid betreft

Die kan ontstaan wanneer het heden zijn verleden niet beseft

Maar jij bent hier, je beseft het, herdenkt het, je eert het

Probeert ervan te leren, snapt het niet maar bestudeert het

je kijkt terug in de tijd en vind solidariteit

op vijfentwintig februari in 1941

Staakt staakt staakt! zo riep het pamflet

Wat leidde tot groots en heldhaftig verzet

Een barmhartige daad in strijd met het kwaad

in strijd met fascisten en hun volkerenhaat

Je luistert naar de verhalen probeert eruit te halen

hoe je de moed kan hebben van Rosa Boekdrukker, Frans Lavell of Joop Schijveschuurder

Ik weet dat het je zal lukken, hoop dat je om je heen kijkt

En ik zal naast je komen staan zodat je niet alleen blijkt

Ik hoop dat je de moed vindt om te spreken over eenheid

omdat de pen van de geschiedenis nog driftig met ons meeschrijft.